Ισαβέλλα Μπερτράν 
ΟΔΗΣΣΟΣ, ή αλλιώς ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ,
ΧΙΛΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΚΙ ΑΛΛΑ ΤΟΣΑ ΨΕΜΜΑΤΑ (αν αυτό επιδιώκεις)
Η μέθοδος απλή, παλιά, δοκιμασμένη. Ζουμάρεις και απομονώνεις μια λεπτομέρεια, κατά προτίμηση εντυπωσιακή. Δεν έχει σημασία αν η λεπτομέρεια αυτή είναι τελείως δευτερεύουσα ή και σε πλήρη αντίθεση με το ευρύτερο περιβάλλον. Σημασία έχει να εξυπηρετεί το αφήγημά σου. Στην συνέχεια, πλασάρεις την αποσπασματική εικόνα φροντίζοντας τεχνηέντως να υποβάλεις στο κοινό την σκέψη ότι αυτό που βλέπει είναι αντιπροσωπευτικό του ευρύτερου συνόλου. Επιρρεπές όπως είναι συνήθως το κοινό στις εύκολες γενικεύσεις, δεν είναι δα και δύσκολο. Το κόλπο ολοκληρώθηκε. Το ψέμα πέρασε, με την πολλαπλάσια δύναμη της εικόνας.
Η φωτό που βλέπετε λογικά παραπέμπει σε εμπόλεμη ζώνη. Ή σε φυσική καταστροφή μετά από σεισμό. Και όμως δεν τραβήχτηκε ούτε στην Συρία, ούτε στην Χιλή μετά από 7 ρίχτερ. Τα ψέματα δεν έχουν θέση σ' αυτόν εδώ τον τοίχο.
Η φωτό είναι από την Οδησσό. Μια πόλη εξαιρετικού κάλλους και ζωντάνιας που απλά έτυχε σε κάποια από τις γειτονιές που περπατήσαμε να πέσουμε πάνω σ' αυτό το κατεστραμμένο κτίριο. Η εξαίρεση της εξαίρεσης δηλαδή. Ένα κλικ που δεν θα μπορούσε ωστόσο να μου ξεφύγει για ευνόητους λόγους. Το έχω ήδη ομολογήσει, το επαναλαμβάνω και τώρα: Η φωτογραφική μου έλξη (και) για τον ζόφο και την εγκατάλειψη είναι ακατανίκητη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου